- анбур
- (анбӯр)[انبر // انبور]1. абзори оҳании душоха барои гирифтани оташ ва ғ.2. олати мехкашӣ ва симпечонии дуредгарону челонгарон; анбӯри кафшерӣ ё ҷӯшкорӣ анбӯре, ки электроди ҷӯшкориро бо он мегиранд; анбӯри қалоғӣ абзори дастӣ бо ду дастаи саркаҷ ва нӯлҳои мувозӣ ва қобили танзим дар чанд ҳолат; анбӯри қандгирӣ анбӯр барои гирифтани қурси қанд; анбӯри қуфлӣ анбӯре, ки паҳнии фуки он бо печ танзим мешавад
Толковый словарь таджикского языка (в 2 томах). — Душанбе, НИИ языка и литературы им. Рудаки. Под редакцией Сайфиддина Назарзода. 2008.